“Nee! Eus, dit kan niet waar zijn!” roep ik verontwaardigd uit. “Heb je de weersites al gezien?” Mijn lippen pruilen, terwijl mijn ogen zich focussen op het scherm van mijn laptop. Voor mij prijkt een lotto uitslag van weeronline; donkerzwarte tweeën en één-en op een rij, wind en tropische regenbuien. Juist nu ons seizoen en de Wandel Relaxweek begint. Nadat we vier maanden droogte met veel zon genoten hebben, was regen welkom geweest. Desnoods een maand lang, maar dan wel in onze off season periode. Gasten-vrienden zien elke dag mijn stralende foto’s op FaceBook . Ontvang ik ze straks met donderslag bij dichtbewolkte hemel? Dan zegt een stem in mij; ‘Laat maar los, meestal verandert het nog. Bovendien maken jullie overal een feestje van! Het is niet levensbedreigend en tijdelijk’. Toch zit het mij niet lekker. Een les in overgave en loslaten.
Les in overgave
Na een fijne wandeling met zonnig perspectief ‘on top of the Algarve’ trakteren wij onszelf in het restaurant Luar da Foia. Vanaf het terras met weidse vergezichten genieten we van smakelijke gerechten. De eigenaar blijft even bij onze tafel staan voor een praatje. ”Jullie huis staat op een geweldige plek maar in dat segment kan de verkoop wel even duren, leert de ervaring.” “Oh “, zeg ik semi-nonchalant, “we hebben geen haast.“ In één dag komen twee aangelegenheden voorbij waar ik geen controle over heb. En ik weet wat mij te doen staat; overgave aan het leven zoals het komt.
Goede reminder
Dan klinkt de melodie ‘A Sky full of Stars’, de ringtune op mijn smartphone. Het klinkt hoopvol, dus ik neem op; “ Olá amiga, kunnen we zo langskomen, om bij jullie een interview te filmen voor een promotie programma van Monchique op de nationale televisie?” vraagt de burgemeester van Monchique “ Zonder na te denken zeg ik “Ja, natuurlijk!” Kustplannen of niet, ik heb nog steeds mijn hart voor een deel verpand aan Monchique. De laatste happen door de keel proppend snellen we naar huis. Al rap komt onze burgervader de parkeerplaats naar beneden lopen, snel gevolgd door de komst van een cabaretier en een filmploeg; “Gefeliciteerd”, zegt de humorist terwijl zijn mond opengaat en zijn ogen richting de horizon staren, “wat een geweldige plek!” ‘Ach’, denk ik, ‘een goede reminder, de plek verkoopt zichzelf. Tenslotte raakt iemand net als wij verliefd.
Een doel nastreven is eenvoudig
Een dag die begon met stormachtige gedachten waarbij bliksemschichten uit mijn ogen schoten, verloopt uiterst zonnig en vreugdevol. In het hier en nu, is er niets aan de hand. Herken je dat? Dat het soms makkelijker is een doel na te streven, deze te bereiken, dan overgave aan het leven zoals het komt. Bijvoorbeeld; in de toekomst wil ik zelfstandig kunnen auto rijden. Daarom oefen ik vrijwel iedere dag, geen probleem. Genoeg zelf discipline. Echter nu zou ik graag tien rondjes Foia willen rennen in ruil voor acht dagen achterelkaar voor Monchique het weercijfer tien tijdens de wandel relax week.
A Sky full of Stars
In alles wat wij tot nu toe hebben mee gemaakt, voelen wij ons gedragen. Weinig tegenslag, en eind goed al goed. Met blind vertrouwen zijn wij hier naar toe geëmigreerd. Overgave en loslaten. Als kleuter was ik erg vroom en bad iedere dag en zong psalmen. Uiteindelijk kwam alles altijd goed.was mijn ervaring. Biddend of zingend, geloven in God of in het leven, we mogen durven vertrouwen dat het leven het goed met ons voor heeft. Als je een goede intentie hebt, en je doet alles om je diepste verlangen waar te maken, je droom te leven, je missie te prediken, dan maakt het niet uit; Rain or shine you have a good time. Maak er het beste van onder welke omstandigheden dan ook. Zing vol overgave, het liefst in de jacuzzi onder ‘a sky full of stars I am going to give life my heart!”
Onder welke omstandigheden ben jij een toonbeeld van overgave aan het leven? Wanneer vind jij het moeilijk loslaten, en blijf je in control?