Tag: veranderen

Vernieuwing van onze B&B. Juist omdat we tevreden zijn!
By Anne

Vernieuwing van onze B&B. Juist omdat we tevreden zijn!

‘If I could change the way, I live my life today, I wouldn’t change a single thing’. Al swingend ruimen we gezamenlijk de laatste troep uit de cabine op. Daarna lopen we zingend de slurf in en het vliegtuig uit. Tijdens mijn korte KLM -loopbaan was de verandering de constante. Van New York naar Schiphol en dan weer naar Buenos Aires. Hoewel de omgeving, het continent, de collega’s en passagiers continu wisselden moest ik mezelf scherp houden qua werkzaamheden. Dit door verandermanagement toe te passen. Want ik houd van veranderen en vernieuwen. Zo zijn we tijdens dit seizoen ook druk geweest met een vernieuwing van onze B&B in Lagos. Juist omdat het goed gaat! En dat kun je duidelijk zien op onze nieuwe drone video! Vergeet niet het geluid aan te zetten!

Verandermanagement

Destijds hielden meeste collega’s van verandering op velerlei vlak. Maar als er iets gewijzigd werd in de werkmethodiek, dan ontstond er weerstand. Ook begrijpelijk. Want de nieuwe aanpak werd uitgebroed door hotemetoten op kantoor. Terwijl ze nooit een kijkje namen op de ‘vliegende’ werkvloer. Zo waren het de passagiers, de collega’s en de bestemmingen die zorgden voor de afwisseling. Echter het werkschema was eerlijk gezegd ronduit saai. Mijn idee om meer leven in de brouwerij te brengen, was door collega’s van functie te laten wisselen. In het begin keek iedereen mij aan, zo van; ‘die is gek!’ Maar al doende kreeg iedereen er lol in. Bovendien ontstond er dynamiek. Maar vooral onderlinge uitwisseling en dialoog.

Tekenen aan de wand

Echter op een gegeven moment kreeg ik stevige rugklachten. Na het zien van de MRI scan keek de neuroloog mij ernstig aan. Naast hem stond een rijzige chirurge. Al even ernstig; “Vanavond had ik een feestje, maar die heb ik afgezegd. Want jij gaat subiet onder het mes. Anders raak je niet alleen verlamd maar ook incontinent.” Toen de operatie geslaagd was wist ik; ‘Het word tijd om uit te vliegen’ weg van het blauw’. Bovendien gaf de KLM mij de kans om voor mijzelf te beginnen door een gouden handdruk. Een verandering voor het echie! En echt spannend dus. Het mooie was dat terwijl ikzelf mijn leven aan het vernieuwen was, ik mensen mocht coachen en trainen om ook het roer om te gooien. Een ander pad in te slaan. Die van vernieuwing, passie en missie. Niet wetende dat ik vijf jaar later in Portugal zou wonen en werken.

In the flow

Plus dat we nu twintig jaar later met de zoveelste vernieuwing van onze B&B bezig zijn. Dit keer niet in de bergen maar vlakbij de oceaan. Wellicht is mijn leven minder variabel qua omgeving en collega’s als toen. Maar het is vooral de diversiteit in onze werkzaamheden die naast afwisseling ook verdieping brengt. En niet te vergeten heel veel Joy! Naast de pet van een B&B host, draag ik ook die van coach, cursusleidster, VVV-kantoor, en wandelgids. Het contact met onze gasten is allesbehalve vluchtig. Des te meer omdat wij vele repeater gasten hebben.

Zoals het in Monchique liep als een trein, zo gaat het in Lagos als een vliegtuig. Daarom blijven wij veranderen en investeren. Niet alleen in materie, maar vooral ook in gastvrijheid en persoonlijke aandacht naar onze gasten. Zogenaamde gastvrienden. Inmiddels is onze B&B een ontmoetingsplek voor mensen van diverse pluimage. Zij die bij ons vertoeven en/of Algarve resident zijn.

Vernieuwing van onze B&B

Omdat mijn hart vooral uit gaat naar het direct contact leggen met mensen, bekommerde ik mij de laatste tijd niet om ons visitekaartje; de website. Er was eenvoudig weg geen tijd voor. Hoewel de basis goed is, waren de foto’s na de zoveelste renovatie ‘outdated‘. Dus hebben wij Garrett gevraagd om ons nieuw materiaal te verschaffen; met name foto’s en deze prachtige video. Zo staan er nu weer ‘up to date’ foto’s op onze site. Echter dit is niet de enige vernieuwing van onze B&B. Eus heeft met zijn creatieve brein weer een nieuwe Chill Corner uitgedacht met uitzicht op het tennis veld. Tevens bevinden zich nu onder de nieuwe palmen, twee Balinese cabana’s. Waar je beschermd tegen de zon en regen kunt onthaasten. Plus een extra tuin eromheen met tal van planten, waaronder bananenbomen.

Mooie samenwerking

Vernieuwing staat nooit op zichzelf. Daar hebben we ook andere mensen voor nodig. Zo zijn wij Garrett maar ook onze Portugese bouwers erg dankbaar daarvoor. Zonder hen hadden wij het niet ‘geschaft’. Onze geest blijft zich verfrissen door samen werken en samen leven. Dus zolang wij leven zullen wij vernieuwen. Maar ook genieten van onze oogst. Vernieuwen en iedere keer weer uit je comfortzone gaan houd je jong. En….. op de been. Waar zit bij jou de vernieuwing in deze fase van je leven? En welke voordelen haal je hieruit?

‘If I could change the way, I live my life today I wouldn’t change a single thing’

Op zoek naar lichtpunten
By Anne

Op zoek naar lichtpunten

De trein dendert door de duisternis. Met een ruk schrik ik wakker uit een diepe slaap. Automatisch pak ik de arm vast van mijn Israëlische vriendin Iona. Plots beschijnen felle lichten van zaklantaarns indringend onze ogen. Twee breed geschouderde controleurs bulderen in het Grieks; “Kaartjes! Waar zijn jullie treinkaartjes!” Dit brengt mij meteen bij mijn positieven. Want ineens herinner ik mij dat gisteren op het station van Athene onze travelbags onder onze t-shirts vandaan zijn gestolen. Maar de politie deed er niets aan. Volgens hen gebeurt dit iedere dag honderd keer. Zonder geld geen eten en..  geen vervoer. Echter op mijn aandringen zijn we toch op de trein gestapt naar het noorden van Griekenland. Waar we geld kunnen verdienen door appels te oogsten. Op zoek naar lichtpunten.

Hardhandig uit de trein gedumpt

Hoewel het verbaal geschut heftiger wordt, houd ik mij van de domme. Toch wordt Iona zenuwachtig waardoor de heren controleurs nog meer uit hun dak gaan. Hun geduld is op, er wordt gebeld via een walkie talkie en wij worden hardhandig naar de eerste de beste uitgang gestuurd. Met een schok staat de trein stil, en met rugzak en al worden wij naar beneden geduwd, de trein uit. We staan in ‘the middle of nowhere’. In niemandsland. Langzaam maakt de trein weer snelheid. Echter wij hebben het nakijken.

Kijken naar mogelijkheden

Dan begint Iona zachtjes te huilen. Met een ‘Daar is licht, daar moet een dorp zijn!’ probeer ik haar op te beuren. We moeten gaan waar mensen wonen!’ Maar Iona blijft overstuur.  Ineens ben ik het zeuren zat. ‘Dit helpt ons niet, je moet blijven kijken naar mogelijkheden en het avontuur omarmen. Anders had je thuis moeten blijven’, bijt ik haar geïrriteerd toe.

De lichtpunten in de verte

Ook al wagen de meeste mensen een voorbereide sprong, soms word je ongewild en onvoorbereid rauw uit je comfortzone geduwd. Ineens sta je dan op onbekend terrein. Zo heeft het nieuwe zich nog niet aangediend en het oude is nog niet afgesloten. En wat kun je tegenkomen in niemandsland? Alle gevoelens die niet prettig zijn zoals; verdriet, angst, boosheid en teleurstelling. Helemaal als je gedumpt bent door een partner of werkgever, op de manier zoals wij hardhandig uit de trein geloosd werden.

Het kan zijn dat je in het begin een schuldige zoekt voor jouw situatie. Boos bent op deze en gene, en bij hen aanklopt om ze verantwoordelijk te maken. Je voelt je slachtoffer, maar dat brengt je niet verder. Totdat je voelt; ‘Zo kom ik niet verder om een nieuwe toekomst op te bouwen. Want ik blijf hangen in een groef. Vanaf nu moet ik zelf het heft in handen nemen. Focussen op zelfredzaamheid.’ Als de gemoederen al wat bedaard zijn, zie je lichten weer in de verte. Zo ook nieuwe mogelijkheden en ontmoetingen die waardevol zijn. Vooral nu het volop zomert is het makkelijker om lichtpunten te vinden.

Wat kan je helpen in niemandsland?

Zo kom je met een open vizier, een positief gemoed weer verder. Ook door contact te maken met mensen, verbinding te zoeken en durven te vragen. Want eerlijk gezegd heeft het ook zijn charme, te struinen in een leeg landschap. Of bijvoorbeeld te dwalen in de duisternis met een heldere hemel vol sterren. Je weet dat in de toekomst, ook jij je licht weer kunt laten schijnen. En ben je klaar voor een nieuw begin.

Engelen op je pad

Ook destijds in Griekenland, struinend in het pikkedonker, ontdekken wij in de verte lichtpunten. Na een uur komen we aan in een dorp. De stoute schoenen aantrekkend, bel ik daar aan waar licht brandt. Een alleraardigst Grieks jong stel, hoort ons verhaal aan, maakt spaghetti en geeft ons een bed. En zelfs geld om de volgende dag alsnog de trein te pakken.

Zo kunnen we weer verder terwijl we nieuwe vrienden hebben gemaakt. Moraal van het verhaal; in niemandsland zijn er vaak engelen en lichtpunten op je pad. Vaak uit een onverwachte hoek. Welke lichtpunten en mogelijkheden zie jij in je leven? En hoe kun jij je daar op focussen?

Nawoord; Vele avonturen heb ik beleefd zoals deze, met alle risico’s van dien. En ik blijf ze beleven. Zij dienen als boosts voor het vertrouwen in de mens en in het leven.

Sprong in het diepe
By Anne

Sprong in het diepe

Heftig schokt het vliegtuig op en neer. Rook komt onder de cockpit deur vandaan. Ik probeer contact te maken met de gezagvoerder. Gelukkig is hij nog bij zijn positieven. We bereiden ons voor op een noodlanding. Ineens gaat alles heel snel, ik dreun de commando’s op, gooi de deur open en zie dat de glijbanen opblazen, kijk of er geen rook uit de motor van het vliegtuig komt, en roep met al mijn kracht; ‘Jump and slide !’ ‘Jump and slide!’ Eén voor één wagen de passagiers een sprong de glijbaan af. Zelf ga ik als laatste. Het zweet klotst onder mijn oksels als ik veilig op de grond beland. Dit is mijn grootste angst als leiding gevende, dat ik niet iedereen veilig aan wal kan brengen.

Moed is nodig

Want één van de mooiste aspecten van mijn huidige werk is, bij mensen bij wie de nood hoog is samen een verandertraject in te gaan, ze begeleiden om die sprong te wagen. Dat ik ze een glijbaan kan bieden totdat ze weer veilig vaste grond onder hun voeten voelen. Het eerste wat ze van zichzelf nodig hebben is moed, het vertrouwen bouwt zich gaandeweg op, als ze over de glijbaan naar beneden roetsjen.

Steun in de rug

Ieder seizoen ontmoeten wij gasten die aan de vooravond staan om het roer om te gooien. Onder hen een krachtige vrouw die al de ‘guts’ in huis heeft. Ze kan leiding geven aan een bataljon van eigenzinnige mannen, maar toch. Je weet wat je nu hebt, en je weet niet wat je krijgt. Misschien herinner jij je van vroeger bij zwemles; hoe langer je vast genageld blijft staan aan het einde van die plank, hoe meer je de neiging hebt om al bibberend terug te krabbelen. Daarom heeft  iedereen die een sprong in het diepe waagt iemand nodig die hem of haar weer terug leidt naar het einde van de springplank en vol overtuiging zegt;  ‘Je kunt het!’

Dralen of springen?

Wat doe jij als je weet dat verandering noodzaak is? Ga je op bed liggen, doe je het kussen op je hoofd,  net als een struisvogel steek jij je kop in het zand? Ga je wikken en wegen? Twijfel je over wat zijn de ‘voors’ en de ‘tegens’ ? Met twijfelen en dralen groeit die denkbeeldige muur  waar je dan langzamerhand met je rug tegenaan staat. Wedden dat als jij eenmaal gesprongen bent, jij je afvraagt;’ waarom heb ik zolang gewacht?’ Of ben jij diegene die gewoon springt en wel ziet waar je landt? Je neemt het risico op de rotsen te pletter slaan of verzwolgen te worden door de golven. Deze manier is ook niet aantrekkelijk. Waar ligt dan de gulden middenweg?

Stap voor stap op weg

Met je intuïtie en ‘common sense’ als raadgever maak je een plan en zet je de eerste stap, dan de tweede stap, dan stap drie. Besef dat pas na het zetten van een stap je de oplossing voor de volgende stap kunt bedenken. Bovendien loopt het altijd anders dan je denkt. Stel jezelf gerust dat angst bij dit proces hoort. Weet dat je eerder angsten overwonnen hebt en er altijd mensen om je heen zijn die roepen; ‘Je kunt het!’

Waag die sprong

Na de sprong beland je in niemandsland, het oude is nog niet afgesloten en het nieuwe heeft zich nog niet voltooid. Alles is anders, maar ook dynamischer, onvoorspelbaar! Het meervoud van lef is echt volop Leven. In mijn leven heb ik mij vaak  onbesuisd in het diepe gestort, de wereld rond gezworven, gekke dingen gedaan, en altijd was er vanuit een onvoorziene hoek een vangnet. Zoals jullie weten, het  ‘schoonspringen’ was samen met Eus naar ons paradijs, ik geniet er nog iedere dag van!

Aan de vooravond van een nieuwe sprong

En weer staan we aan de vooravond van een nieuwe sprong.  Als alles mee zit, en de komende hobbels overwonnen zijn, duiken we een nieuwe fase in! Zoals wij mensen een steun in de rug kunnen bieden, hebben wij in dit land waar alles anders loopt ook onze vlucht begeleiders nodig. Zij die ons helpen de juiste uitgang te vinden om veilig af te glijden naar een nieuwe droom. Weliswaar spannend maar ‘Never a dull moment’. Dit leven gun ik iedereen! Waag die sprong!

En hoe is het nu afgelopen met die noodlanding? Na deze spannende oefening in de simulator, delen we als collega’s onze ervaringen. Als we dan toch moeten springen zijn we voorbereid.

Ben jij ook bereid voor een sprong in het diepe en wil je ruggespraak neem een coachingstraject op je vakantie!