Tijdens een leuke online cursus waarin ik vertelde hoe ik Eus had ontmoet, stelden de cursisten nieuwsgierige vragen: “Hoe zit dat dan bij jullie? Hoe was het eerste contact? En wist je meteen dat het de ware was?” Ze wilden weten wanneer je echt voelt dat het goed zit. “Het was liefde op het eerste gezicht”, vertel ik enthousiast. Toch twijfelde ik daarna bijna een jaar aan mezelf. Het gevoel bleef echter onveranderd. Toen we eindelijk ontdekten dat de verliefdheid wederzijds was, wist ik na één dag samen dat hij de man van mijn leven was. Het is een gevoel dat je niet kunt verklaren. Je voelt je thuis, alsof je al je hele leven samen bent. Dit had ik niet bij eerdere relaties. Die waren meer waardevolle werkrelaties, die dienden als leerschool van het leven.
Je passie en missie uitdragen
Met Eus voelt alles nog steeds perfect, zelfs al zijn wij niet perfect. Het voelt compleet. Ditzelfde gevoel hadden we bij de eerste bezichtiging van ons huis. We wisten meteen: hier kunnen we oud worden. Dit is ons thuis. En dat terwijl het huis nog verre van perfect was. Er moest veel gebeuren, maar de energie voelde goed. Het is een plek waar we onszelf kunnen zijn. Ook ons werk voelt perfect, ondanks de schaduwkanten, omdat we onze passie en missie kunnen uitdragen. We ontmoeten vaak leuke, lieve mensen, wat de schaduwkanten ruimschoots compenseert. Die fungeren dan als leerschool van het leven.
Wanneer zit een relatie goed?
Dus wanneer weet je of een relatie goed is? Wat zijn de ingrediënten? Een ex-collega vertelde me eens: als het de ware is, dan weet je het. En ze had gelijk. Dat betekent niet dat als je het niet weet, je relatie niet waardevol is. Vaak leer je het meest over jezelf binnen relaties. Vooral over het herhalen van oude patronen. In hoeverre verbind ik me echt? In relaties heb ik veel geleerd waar mijn grenzen liggen en hoe ik in mijn waarde kan staan. Over vertrouwen en zelfvertrouwen. Als het goed is, breng je elkaar naar een hoger niveau zonder afbreuk te doen aan elkaars waarde.
Leerschool van het leven
Hoe zit dat bij jou? Wat leer jij over relaties? Welke relaties inspireren je en welke kosten je energie? Bij wie voel jij je thuis en bij wie ben je terughoudend? Welke relaties geven jou een gevoel van waardering? Inmiddels weet ik dat we allerlei mensen ontmoeten met een reden. Bij sommigen ervaren we teleurstellingen, terwijl anderen ons juist positief verrassen. Beide ervaringen behoren tot de leerschool van het leven. Oude patronen kunnen hardnekkig zijn. Tijdens het herhalen van oude patronen kun je mensen aantrekken die je iets leren, maar je niet verdienen.
Vanuit je hart of vanuit verplichting
Onlangs, nog herstellend van botbreuken, zag ik mezelf weer uitreiken vanuit mijn hart, en dan weer vanuit verplichting. Inspireren, motiveren en dienst verlenen is mijn passie. Meer en meer voel ik het verschil tussen wanneer iets echt van binnenuit komt en een wederzijdse weerklank heeft, of wanneer het uit gewoonte of please-gedrag komt, en ik energie verlies. Dit toont me: “O jee, daar ga ik weer met mijn oude patroon”. De twee botbreuken hebben me veel inzichten gegeven.
Het leven als een speelplaats
Als je het zo bekijkt, wordt de leerschool van het leven een speelplaats waar je dagelijks tools krijgt om te zien hoe waardevol je jezelf vindt en hoe ver je bent met het loslaten van oude patronen. Ik krijg nog steeds dagelijks tools aangereikt van de leerschool van het leven. Hoe goed zorg ik voor mezelf? Is dit please-gedrag, of doe ik het echt graag? Waar liggen mijn grenzen? Ik moet eerlijk zeggen dat het me steeds beter gaat, en oefening baart kunst. Het mooie is dat iedereen op je pad je iets geeft om van te leren. Soms hartverwarmend, soms teleurstellend, maar altijd leerzaam. Dat maakt de leerschool van het leven zo dynamisch.