Weet je nog? Als kind. De verwondering, en tegelijkertijd de spanning die de Sinterklaasavond opriep. Op het puntje van de stoel zittend, kon ik mijn blik niet van de deur afhouden. Zo nu en dan opstaand om door het raam te gluren of de goedheiligman via de voordeur binnenkwam. Plots werd er aangebeld. Een grote man met witte baard trad serieus binnen, gevolgd door een zwarte piet met een wasmand vol pakjes. Pakjesavond! Mijn ogen keken eerst naar de wasmand. Vervolgens werd mijn blik getriggerd naar de schoenen van Sint. Had pa niet dezelfde schoenen? Toen keek ik naar zijn ogen, waarbij de pupil van zijn linkeroog ietwat verschoven was. Dat heeft pa ook. Zoetjes aan drong de waarheid tot mij door. Voor mij konden die pakjes gestolen worden. Sint bestaat niet! Ook nu is een pakjesavond in Portugal aan mij niet besteed.
Pakjesavond in Portugal
Want ik heb weinig met dit volksfeest. Niet doordat ik op mijn zesde bedrogen uitkwam. Niets van dat al. Meer dat voor mij de cadeautjes van iedere dag niet in een wasmand liggen, maar te zien zijn in de kleine dingen die het doen. En dat vaak de cadeaus van een neppe Sint niet de cadeaus zijn die je uit wilt pakken. Hiermee bedoel ik; onderscheid maken in ware cadeaus en illusies. Begrijp me niet verkeerd. Mijn vader had zich verkleed met de allerliefste bedoelingen. Bovendien heb ik een geestelijke erfenis van hem meegekregen, waar ik mijn hele leven op kan teren. De rest kan ontgoocheling zijn. Zo zitten wij nu 54 jaar later bij de haard te mijmeren over de geweldige cadeaus, die het afgelopen jaar in onze symbolische wasmand lagen. Dat is onze pakjesavond in Portugal.
Pluk de cadeaus van iedere dag
Dus maken we een opsomming; Ten eerste dat wij gezond en wel samen zijn. Ten tweede dat wij in een paradijs wonen hier in Portugal. Bovendien dat hebben kunnen delen met geweldige gastvrienden. Vervolgens dat ik de zestig al heb bereikt, terwijl mijn lichaam en geest een aantal decennia jonger voelen. En dat voor mij een ware wasmand aan cadeaus op mijn verjaarsfeestje tevoorschijn getoverd werd. Dat was nog eens pakjesavond in Portugal. Iedereen nam prachtige bloemen mee, voor mijn bloemencirkels. Zodat de vriendschap kan bloeien en groeien. Daarnaast kan iedereen ervan meegenieten.
Met andere woorden pluk de cadeaus van iedere dag. De zonsopgang, een lief woord, verrassende toevalligheden en de verbinding met dierbaren.
Dingen die je toevallen
Vaak raak je blij verrast door dingen die je toevallen. Laatst kreeg ik een enorm lieve mail van een cursist. Dat ontroerde mij. Deze groep cursisten bestaat uit vrouwen die elkaar opwaarderen. Ook tijdens onze vakantie in het thuisland van de Sint beleefden we fijne verrassingen. Een upgrade naar een betere kamer of zelfs naar een duur hotel. Lieve inwoners, die voordat we het konden vragen naast ons stonden om ons de weg te wijzen. Prachtige turquoise baaien, ongerepte natuur en artistieke steden. En natuurlijk, het mooie weer. Maar vooral; niets hoeven, dan alleen maar genieten na een gevuld en vervuld seizoen. Waardoor we het ons nu kunnen permitteren de zaak te sluiten, voor onder anderen, de renovatie van ons dak. Zodat zelfs de oude Sint er over kan lopen zonder dat hij een lekkage veroorzaakt. Dit behoort ook tot onze pakjesavond in Portugal.
Rust en regelmaat
Nu de winter is aangebroken, en we ons weer bezig kunnen houden met verbeteringen van huis en haard is ons grootste cadeau, de rust. Dat wil niet zeggen dat de stilte niet verstoord wordt door gehamer, getik, gedril en Arbeidsvitaminen. Maar meer de rust in tijd voor jezelf. Zonder aan een tijd gebonden te zijn, te wandelen langs het strand. Tijd hebben voor terloops een praatje maken met andere ondernemers uit de buurt. Onze vriend Gerrit heeft de zaak tijdens onze vakantie geweldig waargenomen. Hij heeft zelfs meegeholpen met de hardwerkende bouwers. Hoe fijn is het dan om na onze ochtendwandeling samen een kopje koffie te drinken op het terras. En avonds de dag door te nemen met een Vinhó Verde. Soms gaat het dan over luchtige lollige zaken en dan weer over diepzinnige dingen van het leven.
Tijdloosheid
Zo is die tijdloosheid een groot cadeau. Tuurlijk zijn er dingen die gedaan moeten worden. De consulten en cursussen gaan gewoon door. Maar er is tijd en ruimte. Ook voor me-time. Tijd om die kleine dingen die het doen, nog meer te waarderen. Er echt stil bij te staan. Hoe ze je leven verrijken. En natuurlijk zijn er ook illusies die doorgeprikt dienen te worden. Door vallen en opstaan. Zoals dat automonteurs, waar we 15 jaren goede klant bij zijn geweest, de reparatie van onze jeep gesaboteerd hebben. Terwijl wij voor alle onderdelen gezorgd hebben. Waarom? Om zo zelf de Jeep te kunnen houden voor een prikkie. Dan is het zaak om bij zo’n kl.. cadeau niet te lang stil te staan. Een oplossing te zoeken, en weer door. Het is maar materie. Maar juist dan de tijd nemen om stil te staan bij alle mooie cadeaus die het leven te bieden heeft. Dus pak maar uit!