Ineens springt een gast op van tafel. Legt zijn pas verkregen oranje rugzakje met Suprême Guest op zijn stoel. M, al voor de vijfde keer hier, recht zijn rug en gaat aan het einde van de copi-Euse tafel staan. “Het is jullie jubileumjaar” zegt M geheimzinnig, “en daarom heb ik een verrassing voor jullie! De reden dat ik hier ieder jaar kom is omdat ik me hier thuis voel en de sfeer altijd opperbest is. Dankzij jullie bijdrage, kleur rijk en complementair aan elkaar.” De exacte woorden die volgen heb ik niet onthouden maar ik ben ontroerd door M’s zuivere intentie, en de erkentelijkheid die sprak uit zijn woorden. Nieuwsgierig geworden open ik ongeduldig de doos en haal een prachtig bronzen beeld van een dansend paar, in harmonie, het hoofd omhoog in vreugde.
Kroon van een jubileumjaar
Beiden ontroerd, proberen we tranen die opwellen terug te dringen. Dit jubileumjaar is een kroon op andere jaren. Zoveel dankbaarheid van en wederkerigheid met onze bezoekers . Wij hadden nooit kunnen bevroeden dat onze ‘The Art of Joy’ zoveel vreugde zou genereren.
Het fundament en het hart
Het fundament van The Art of Joy is de paradijselijke plek die uitnodigt om rust te nemen en tegelijkertijd innerlijk in beweging te komen. The Heart of Joy vormen wij samen. Naast partners vullen wij ook als collega’s elkaar prima aan. Zonder bedrijfsplan doen we al jaren met verve dat waar onze passies en kwaliteiten liggen. Zo heeft ieder zijn eigen afdeling en bespreken we hoe een ieder zijn eigen afdeling het beste kan inkleuren. We vijzelen elkaar op.
Complementaire kleuren
Net als de kleur rood naast de kleur groen, steken we tegen elkaar af om zo de eigen kleur te versterken. Complementaire kleuren zoals rood en groen, geel en paars, oranje en blauw lijken tegengesteld maar vormen een harmonisch geheel. Het schijnt dat complementaire kleuren met een additieve kleurmenging wit licht oplevert. Je zou de gasten als onze kleurmenging kunnen zien. Zij leveren bewust of onbewust inspiratie, wat maakt dat we pas echt gaan stralen. Een lichtvoetig samenspel waarbij je elkaars leven kleur rijker maakt.
Met behoud van eigen kleur
Zo zul je mensen om je heen verzamelen die jouw kleur doen stralen, en jouw kleur met hun eigen authentieke kleur aanvullen voor een gevarieerd leven. Waar je voor kunt waken is dat je wilt dat die ander jouw kleur aanneemt. Zo moeten Eus en ik niet willen dat de één doet zoals de ander het wilt. Dan wordt rood en groen gemengd een poepbruin mengsel. Je kunt natuurlijk wel suggesties geven hoe die ander zijn eigen kleur nog beter uit kan dragen.
Vijftig tinten zwart
Mensen die zaken bekijken vanuit vijftig tinten zwart of grijs kun je beter uit de weg gaan. Zo kregen wij laatst onaangekondigd bezoek van de oude eigenaresse van dit pand. Ze heeft hier twintig jaar geleden een jaar gewoond met haar ex. Hij is hier gebleven. De verdeling kwam maar niet rond. Ze is nog steeds niet over het feit heen dat deze bijzondere plek allang niet meer de hare is. Brutaal keek ze in alle accommodaties terwijl sommige gasten nog binnen waren, zeggende ; “ Wat stom, wij hadden het toen heel anders ingericht.” “Wat jammer dat ze dit veranderd hebben.” Gasten kwamen me vragen; “ Wie is dit negatieve mens?”. Het voelde ongepast om deze zwartgallige vrouw op ons terrein te laten dwalen. Vriendelijk maar beslist heb ik haar de uitgang gewezen. “ Mevrouw, dit was uw laatste bezoek, deze plek is niet meer van u. Het verleden is passé!”
Kiezen
Moraal van dit verhaal. Koester diegenen die je aanvullen. Met wie verkies jij je leven te delen? Zij die jouw kleur doen blinken of zij die jouw kleur doen verzinken?