Op reis naar betoverende landen
Met geuren en smaken
Ontroerende muziek en
Rustgevende stranden
Op reis naar rust in Lagos
Op zoek naar nieuwe folders van Lagos bij de VVV, kom ik aan op het plein Praça Gil Eanes. “Halleluja, hallelujaaaa!”, vibreert een prachtige stem mij tegemoet. Ik raak meteen ontroerd. Midden op het plein zingt Wesley; ‘a voz de Lagos” (de stem van Lagos). Terwijl zijn zoontje op een zak trommelt. Andere omstanders zijn ook geraakt. Even op reis voor rust in mijn eigen stad. Ik ga ervoor zitten en laat mij meevoeren met de muziek. Het schijnt dat uit het dubbelzinnige gebruik van het ‘Halleluja’, de onmacht die de mens in zijn leven ervaart spreekt. Maar ik voel juist ook dankbaarheid bij dit woord. Zo interpreteert ieder wat hij ziet, hoort en voelt. Gelukkig hebben wij zelf de macht naar hoe wij willen luisteren. En hoe we zaken willen horen en voelen.
Focussen op inspiratie
Zoals aandacht voor de media. Kort geleden had jij je app of krant nog niet geopend, of het was corona wat de klok sloeg. Maar als je daar uren mee vult, draagt het niet bij aan je levensgeluk. Daarna was de hit: ‘de Voice, en grensoverschrijdend gedrag’. Gelukkig heeft dat een constructieve discussie op gang gebracht. Nu kunnen we aan de buis gekluisterd blijven, maar ook in de angst schieten door een op handde zijnde oorlog. ‘Het is verschrikkelijk!’ Maar wat kunnen we eraan doen? Niet veel als burger. Het doel van Ruslands’ despoot is juist verdeeldheid en angst zaaien. Dus hoe angstiger we worden, hoe meer hij zijn doel bereikt. Ondertussen kunnen we ons ook focussen op mooie inspirerende zaken. Zoals muziek, wandelen langs het strand, en de lentebloesems. Iedere dag kun je even op reis naar rust. Ook vanuit je huis. En ‘Halleluja’ zingen uit dankbaarheid.
Het verschil kunnen maken
Zo zijn we allen begaan met de inwoners van Oekraïne. Maar ondertussen kun je nu niet veel meer doen; dan een voedselpakket geven en goede hoop hebben voor vrede aldaar. Daarentegen wat je wel kunt doen, is mensen in je omgeving een helpende hand bieden. Daar het leed verlichten. Want het geeft een ander gevoel dat wij in onze eigen omgeving het verschil kunnen maken. In plaats van machteloos naar ellende op het scherm blijven kijken. Dat is niet goed voor je. Het is als water naar de zee dragen. Terwijl het zo makkelijk is jezelf en een ander blij te maken met een kleine geste. Zoals afgelopen week hadden wij een fijn stel hier op vakantie op reis naar rust.
Koester mooie momenten
Echter halverwege de week viel ze in een stadje. Een nare val met een gekneusde enkel. Ondanks de pijn konden we het leed enigszins verlichten door krukken te kopen, zorg te dragen en instanties te bellen. Deze dankbare mensen waren zo blij dat ze ondanks de val bijgeboekt hebben voor twee weken in augustus. De kleurrijke bloemen in de tuin hebben wij aan hen en een ander lief stel gasten te danken. Wij kijken uit er naar ze weer te zien. Zo zijn er mooie momenten die je kunt koesteren. Zoals mensen die je ontmoet en voelt; “Jou ken ik!”. En zij jou vertellen; “Bij jullie hadden we meteen een goed gevoel.” Hoe mooi is het als je komend uit het noorden hier in het zuiden je bij elkaar thuis kunt voelen.” Gewoon contact. En dan heb ik het nog niet over de prachtige natuur hier. Op reis naar rust.
Het zijn de kleine dingen
Zo kom ik er steeds meer achter dat ook al faciliteren wij gasten die op reis zijn naar rust, dat ik dat zelf ook ben. Iedere dag ben ik wel op reis naar innerlijke rust. Een rust die ook dynamisch kan zijn. Steeds meer lukt het mij mijn geest te voeden met louter zinvolle zaken. Dingen die mij raken zoals het prachtige ‘Halleluja’ van Wesley. Dat wil niet zeggen dat ik het leed in de wereld schuw. Allesbehalve. Zo kan ik meeleven maar wil niet mee lijden. Liever concentreer ik mij dan op het leed nabij. Waar ik met een bescheiden bijdrage iets zou kunnen verlichten. Het zijn de kleine dingen die het doen.
Halleluja
Wil je op reis naar rust? Dan kan dit natuurlijk bij ons. Wel met een schaterlach maar soms ook met een traan. Maar die innerlijke rust vindt je niet door je veel met het wereldgebeuren bezig te houden. Geïnformeerd blijven is goed. Maar met ziel en zaligheid je erin te verliezen…. Deze wereld blijft oorlog voeren, veraf en dichtbij. Zij blijft droogte houden, blijft geteisterd door een pandemie. Zolang wij leven! Daar leren we mee leven. Maar wij kunnen onze kleine wereld mooier maken. Daar ligt onze kracht. Door kleine gebaren. Te genieten van speciale momenten. Onze ogen te openen, onze harten te laten raken, door op reis te gaan naar rust. Innerlijke rust. Maar niet door onze mind vol te stoppen met werelds ellende. Als de ellende jouw eigen wereld nog niet geteisterd heeft, wees dan dankbaar en zing; Halleluja!