Gestaag rijd ik langs een smalle weg met aan de ene kant een dijk en aan de andere kant uitgestrekte groene weilanden vol grazende koeien. Mijn aandacht is niet alleen gericht op de weg, maar vooral op een twintigtal katten die los over elkaar heen tuimelen in mijn petieterige kever. Enkelen proberen zich door een open kier van een raam te wurmen. Tot mijn schrik hangt ineens een kitten half uit het raampje. Ik trap op de rem, doe voorzichtig de deur open, tevergeefs. Twee katers springen gezwind de berm in en ruiken aan het gras. Ik probeer ze te pakken, maar ze zijn me te snel af. Met de handen in het haar kijk ik naar de uivormige torenspits van mijn geboortestad Workum achter mij. Dan probeer ik te redden wat er te redden valt. Waar ik heen ga met mijn kattenkever is niet duidelijk.
Geboren en getogen tussen groot- en kleinvee
Badend in het zweet word ik wakker. Langzamerhand voel ik een enorme opluchting als ik besef dat dit maar een droom is, een nachtmerrie die zich dikwijls voordoet. Als veeartsdochter groeide ik op tussen koeien, schapen, honden en katten. Zwerfkatten vonden bij ons een goed tehuis. Mijn truc was ze zachtjes op mijn vaders schoot te leggen als hij zijn tukkie deed op de luie stoel na een zware werknacht tijdens de kalver- en lammertijd. Als zijn ogen langzaam open gingen, zag ik zijn grote handen automatisch het ontheemde dier aaien. Gelukt, weer een zwerfkat gered!
Het thema loslaten
Zoveel jaren later heb ik menig straatkat geadopteerd. Vaak zochten ze mij uit, al springend voor mijn voeten of in mijn auto. Helaas heb ik ook viervoeters verloren, door ouderdom, ziekte of een spoorloze verdwijning. Loslaten is voor mij een thema. Het is net als in de droom, ik rijd in een kever vol katten die ik allemaal dichtbij me wil houden, wat een onmogelijke zaak blijkt.
Verleden haakt in op het heden
Vorige week was er een dreiging dat onze geliefde kater Luce langzamerhand weg gleed en uit mijn gedroomde kever glipte. Hij had eerst vocht achter de longen daarna zakte hij door zijn heupen. Gelukkig heb ik een schat van een dierenarts die ik dag en nacht kan bellen. Zij stelde meteen een goede diagnose, tekenkoorts door een bacterie. Wat een geluk dat ik er snel bij was, twee dagen later zou fataal zijn geweest.
Leven bij de dag, zijn in het moment
Het was even alsof er een donkere wolk over mijn zonnige leven gleed. Oud verdriet door verlies van drie katers in afgelopen anderhalf jaar haakte op mij in. Maar ik wist, het is de angst uit het verleden, die ik niet mag projecteren op het heden van deze jonge kater. Om de zware wolk weg te doen waaien, vond ik afleiding in leven bij de dag, zijn in het moment. Proberen te genieten van de lente die zich geurend en bloeiend aan ons presenteert. Zelfs het inleveren van de jaaropgave met de nodige lachsalvo’s was een welkome afleiding.
Als ik dan toch niet weet waar het heen gaat, net zoals in mijn kattenkever, dan maar zoveel mogelijk genieten van het moment en waardevolle aandacht geven aan Luce.
Ondertussen is mij helder welke levensles verscholen zit in deze terugkerende situatie. Vertrouwen op mijn intuïtie, leren loslaten, leven in het moment, en vooral een positieve uitkomst voor ogen houden. Maar ook de angst en het verdriet durven voelen en uiten, zonder erin te blijven hangen.
Wat is jouw thema?
Nu ben jij misschien geen kattenliefhebber, dus wat moet jij nu met deze kattenkolder? Hoogstwaarschijnlijk heb jij een heel ander thema dat op jou inhaakt en zich herhaalt als een retro cassettebandje. Om een paar voorbeelden te noemen; welke baan je ook neemt, je hebt iedere keer mot met je baas. Hij twijfelt aan jouw kwaliteiten en je hebt geen hoge pet op van zijn/haar leiding gevende capaciteiten. Tijd om zelf die pet op te zetten? Of je komt iedere keer een liefde tegen die uiteindelijk niet volledig voor je kiest. Wat is hier de les? Of je hebt vrienden die continu bij je komen met hun verhalen, sores en verdriet maar zich nauwelijks bezig houden met jouw leven. Ieder heeft zo zijn eigen thema’s om uit te werken.
De ‘uni’ van het leven
Mocht je de essentie van deze terugkerende gebeurtenissen bewust zijn en verwerkt hebben, word je zo gepromoot naar het volgende klasje met andere lessen. Welkom op de universiteit van het leven. Hoe meer issues je oplost des te meer volheid en vreugde! Maar soms voel je, geef mijn thema maar aan fikkie! Vooral als je te maken krijgt met zware verliezen met minder voorspoedige afloop als bij Luce. Want die ravot alweer met onze andere kater Billy in mijn kattenkever.