“Zucht, alweer zo’n zeikerd”, zegt ze al puffend, terwijl ze op haar mobiel tuurt. “Ik word hier zo moe van,” vervolgt ze. “Wat is dan de reden dat je ermee doorgaat?” vraag ik terwijl we even stilstaan. Ondertussen genieten we van het prachtige uitzicht vanuit Ponte da Piedade. Zoals de zon die schittert in de oceaan. Maar ook van de kleurenpracht door een strakblauwe lucht tegen een turquoise oceaan. En dan die goudgele kliffen. “Ach, het verdient goed,” verzucht ze. “Maar zijn er nog andere redenen dat je dit werk blijft doen?” pols ik. “Ach, het is wel leuk. En soms geeft het een uitdaging.” “Wat zijn de zinnige zaken in je werk? Informeer ik. Dan blijft het stil.
Geen werk van je werk
Zo komen we tijdens het wandelcoach gesprek stap voor stap verder. Je kunt dus stellen dat als jij je werk niet leuk vindt het enorm veel energie kost. Bovendien als het voor jou dan ook nog geen zingeving brengt, kun je jezelf afvragen; “Waarom nog?” Een goed inkomen zonder tijd om van dat geld te genieten; ‘Wat blijft er dan over?’ Irritatie, leegte, verlies van focus. En uiteindelijk in het slechtse geval een burn-out. Terwijl het mogelijk is geen werk van je werk te maken. Maar gewoon met plezier je werkdag te beginnen en te voelen; “Ik heb er zin in! Ik ben bezig met zinnige zaken.”
Doe iets wat je leuk vindt
Zelfs al ben je met pensioen, dan is het ook fijn te zorgen voor zinnige zaken. Dat wil niet zeggen dat jij je meteen moet aanmelden voor vrijwilligerswerk bij het Leger des Heils. Maar doe iets wat je heel leuk vindt. Ook al is het iedere dag wandelen, ergens je krantje lezen met een bakkie koffie en een praatje maken met de buurvrouw. Als Nederlanders zijn we behept met een Calvinistische achtergrond. Waarbij zinnig vaak verward wordt met nuttig. Bij zinnige zaken doe je iets wat voor jou inhoud aan je leven geeft. Je voelt je geïnspireerd en blij. De tijd vliegt om. Dat wil niet zeggen dat of je nu werkt of niet, er geen minder zinnige dagen zijn. Maar pro saldo dat je voelt; “Yes, we gaan er weer voor!”
Wake up call
Soms weet je niet dat iets in jou eigenlijk aangeeft; het is tijd voor wat anders. Zoals jullie weten heb ik twaalf jaar bij de KLM gewerkt. De eerste twee jaar als stewardess en door een snelle doorstroming als purser. Ik had het echt naar mijn zin. Vooral het teamwork, de diverse passagiers en de mooie bestemmingen. Maar….. de werkzaamheden herhaalden zich continu. De diversiteit zat hem in iedere vlucht andere passagiers, andere collega’s en mooie bestemmingen. Toch kreeg ik last van tijd verschillen. Gingen mijn panty’s iedere keer stuk. De tekenen aan de wand. Totdat ik een acute hernia kreeg met kans op verlamming gevolgd door een operatie. Een grote steun in de rug en voor mij een wake up call.
Zinnige zaken
Dus zoals ik het zie laten zinnige zaken zich voelen door de volgende ingrediënten;
Je wordt er blij van
Je hebt energie voor twee
De tijd verloopt zonder dat je er erg in hebt
Je raakt geïnspireerd
Je voelt je verbonden zowel met jezelf als met anderen
Dit geluk wil je wel van de daken schreeuwen
Je weet je grenzen, en voelt je doorgaans ontspannen
Niet zinnige zaken
Maar als je meestentijds je tijd verbijt door niet zinnige zaken, krijg je te maken met de volgende aspecten;
Je raakt geïrriteerd, gedemotiveerd en uiteindelijk gedeprimeerd
Je voelt je hondsmoe
Ieder half uur zit je op een klok te kijken
Een waas van isolement valt over je heen
Je wilt je ongenoegen graag bij iedereen kwijt, maar ze luisteren al niet meer.
Grenzen bewaken
Nu denk je waarschijnlijk; “Jij hebt makkelijk praten. Want je doet wat je leuk vindt.” Ja, helemaal waar. Maar toen we hier in Monchique begonnen was het hard aanpoten. En niet altijd leuk! Want we deden alles zelf; de schoonmaak, de was en de tuin. Bovendien waren we 24 uur beschikbaar voor alle gasten. Was ik zo door gegaan dan had ik acuut weer een hernia gekregen of een burn -out. Maar dit keer kreeg ik last van hartkloppingen en duizelingen. De tekenen aan de wand. Wij hebben meteen drie dagen geblokt en een hulp in de huishouding genomen. Want schoonmaken is niet mijn passie, nog mijn metier. Bovendien vonden ze na twee jaar B&B runnen een bobbeltje in mijn borst. En het hing erom goed- of kwaadaardig. Weer zo’n signaal. Want ik zorgde voor jan en alleman maar slecht voor mezelf. De ervaring leert.
Stralen
Zo maak ik nu geen werk meer van mijn werk, en doe ik alleen wat mij inspireert en waar ik energie van krijg. Zoals gastvrouw zijn, of wandelgids, coach en cursusleidster. Juist de afwisseling en de verdieping met mensen blijft me boeien. Ondertussen let ik meer op mijn eigen grenzen en vrije tijd.
Kortom. Je kunt die droombaan hebben, met heel veel zinnige zaken. Maar niet letten op je grenzen waardoor je uiteindelijk toch nog leegloopt qua energie. Dus werk je of ben je met pension houd je bezig met zinnige zaken. Daar waar je van gaat stralen! Jij jouw esprit uit kunt dragen. Maar…. lees wel de tekenen aan de wand. Want stel je wordt negentig; Wat hoop je dat het leven je gebracht heeft?