De wekker rinkelt. Je wordt slaapdronken wakker. Je herinnert je wat vandaag gebeuren moet. Je springt uit bed, doucht, zet de tv aan, maakt de kinderen wakker, bereid ontbijt voor, terwijl je op je mobiel kijkt. Je kauwt maar bent niet bewust wat, en spoelt het snel weg met koffie. De kinderen schieten niet op, je voelt je opgejaagd en chagrijnig worden want…. er is nog zoveel te doen!
Adempauze tussen de bedrijven door
Herkenbaar? Hoe vaak neem jij een adempauze tussen de bedrijven door? Hoe vaak ga je in de pauze even een wandeling maken? Of koffie drinken in een rustig café om de zinnen te verzetten? Hoe vaak staar je naar je mobiel in plaats van naar mooie dingen om je heen? Druk, druk, druk is de mode. Maar wat levert het op?
Wow, dit is de rust die gasten ervaren!
De eerste twee jaren in Portugal hield ik het Nederlandse ritme aan, schouders er onder en doorwerken. Elk moment gevuld met nuttig zijn en goed je werk doen. Want…. eigen ondernemer of niet, er is altijd wat te doen. Totdat ik mij een keer neer vlijde op een van die comfortabele ligbedden in mijn eigen gazon. Alle gasten waren even weg en ik dacht; wow, dit is de rust die zij ervaren!
De balans inspanning versus ontspanning was zoek
Ookal ben ik omringd door een volk dat alles met kalmte doet, een omgeving waarin geen enkel verstorend geluid zoals een vliegtuig of auto te horen is, toch zat ik in een ‘overdrive’. Tijdens mijn meditatieve ochtendwandelingen zat mijn hoofd vol met het programma van de dag. Bovendien besteedde ik te veel gedachten aan hoe deze gast hierover zou denken en hoe die andere gast dat zou hebben ervaren. Waardoor mijn hoofd nog voller werd. De balans in- en ontspanning was zoek totdat ik vanuit het niets geholpen werd, op weg in de bus naar Portimao.
Een Portugese oudere dame als wake up call
Ik drukte op stop en wilde al richting de uitgang gaan. Een Portugese oudere dame legde heel lief haar gerimpelde hand op mijn hand en keek mij met doorleefde ogen doordringend aan; ‘Com calma, senhora, precisa calma!’ Doe het kalmer aan, je hebt rust nodig. Ik was beduusd. Kende zij mij? Nee, volgens mij niet maar ik heb haar goede advies ter harte genomen. Met vallen en opstaan probeer ik nu rust momenten in te plannen.
Focussen op de zintuigen, onnozele gedachten geen aandacht geven
Even staren naar ons prachtige uitzicht; dolce far niente. Tijdens mijn ochtendwandelingen focus ik nu op het geluid van de vogels, de geuren van de lente, de kleuren van de bloemenpracht, de prachtige vergezichten en de blije hond Joy die voor mij loopt. Een diepe buikademhaling geeft ruimte en rust, zelfs als ik de berg op moet. Ik neem mijn gedachten waar en schift wat bruikbaar is en niet. Het is een heuse training want allerlei onnozele gedachten dringen zich op. Maar ik ben voornemens net als Joy in het hier en nu te zijn.
Bewust kiezen voor een onderbreking
Moeten we nu met zijn allen naar Portugal om de nodige kalmte te vinden? Natuurlijk niet, Nederland is een walhalla van leuke koffietentjes voor geniet momentjes. Met een wonderschone kuststrook en prachtige natuurlandschappen landinwaarts, genoeg mogelijkheden om even te verpozen weg uit de hectiek. Maar je moet er wel bewust voor kiezen.
Innerlijke rust in Portugal
Eindelijk snap ik waarom ik door het lot en de liefde naar dit land ben verleid. Om eindelijk innerlijke rust te ervaren, de leegte voelt vol en als een vriend. Vaak zijn wij bang voor leegte, en de gevoelens die deze naar boven kan brengen. Maar daar besteed ik een ander blog aan. Eerst aan de wandel en genieten van het hier en nu.